DEEL 6: De geschiedenis van de fiets in Italie.

Oud verzet in het wielermuseum van Ghisallo Reeds in 1867 bouwde Ramondo Vellani in Modena aan de eerste zogheten velo-cipèdes alias 'bottenkrakers', omwille van hun ruige ritten over de kasseiwegen van die tijd. Het zou nog tot 1888 met 2 gelijk bespaakte wielen en de opkomst van de rubberband door de legandarische fietsproducent in Milaan Eduardi Bianchi daar enigszins verandering in bracht. Het volgende jaar zou de Italiaanse renner op zo'n 'Bianchi' de Grote Prijs van de Stad Parijs winnen, één van de meest prestigieuse wegwedstrijden van die tijd. Vanaf 1895 zorgde de rit in lijn tussen Milaan en Rome als het Italiaanse antwoord. Milaan bleef de fietsstad van Italie en organiseerde in datzelfde jaar de eerste internationale fietsexpo ter wereld. Dit technische innovatieve aspect is tot op de dag van vandaag bij het moderne wielrennen hun stokpaardje gebleven. Zo maakte Francesco Moser in 1984 oud ijzer van Merckx'werelduurrecord met de hulp van volle wielen. In de jaren 60 ontwierp Tullio Campagnolo nieuwe verzetten, die de muur van Sormano, die toen voor het eerst in de Ronde van Lombardije werd opgenomen, te bestrijden. Met een 44x32 ging Baldini het verschrikkelijk monster van een ezelspad met succes te lijf in de oudste koers van het land. "Il Lombardia" wordt sinds 1905 ononderbroken gereden. In die beginjaren van de koers reden in Italie reeds bijna een half miljoen mensen per fiets tegenover vierduizend auto's. Voor vele Italianen was de fiets dan ook het bewijs van hun levenskwaliteit door hun individueel transportmiddel. Van dit uiterst flexibel vervoermiddel werd dan ook handig gebruik gemaakt tijdens de eerste wereldoorlog door het korps van de Bersaglieri. dit strijdlied van Enrico Totti bezingt dit vol strijdlust.

"Noi siamo dell italia i bersaglier. Siamo ciclisti, il falchi della guerra." "Wij zijn de scherpschutters van Italië. Wij zijn fietsers, de haviken van de oorlog."

Gelijkaardige duellen werden ook tijdens de wegwedstrijden gestreden. De heldhaftige acteurs van de koers zette Italie als wielerland op de kaart. De duels tussen rivaliserende helden van de weg zetten het volk in vuur en vlam en gaven Italie een unieke inernationale uitstraling.